باغ و عمارت نظامیه هچنین معروف به لقانطه مربوط به دوره قاجار بود و در تهران، میدان بهارستان قرار داشت. این باغ توسط میرزا آقاخان نوریبرای بزرگترین پسرش میرزا کاظم خان نظام‌الملک احداث شد و در تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۱۵ با شمارهٔ ثبت ۲۶۱۱ به نام «عمارت نظامیه و نقاشیهای آن» درفهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.[۱] با این همه در اوایل دهه ۱۳۳۰۰ خورشیدی توسط حاج علینقی کاشانی، که از تجار معروف بازار بود، برای یک طرح ساختمان سازی خریداری و تخریب شد.
باغ نظامیه در دوران رونق خود پنجاه هکتار مساحت داشت و از دو قنات معروف کاظم‌آباد و صدرآباد که توسط میرزا آقاخان اختصاصا برای این باغ احداث شده بود، مشروب می‌شد.باغ نظامیه سردری بزرگ داشت که در پشت آن خیابانی پردرخت و سرسبز به عمارت کلاه فرنگی منتهی می‌شد که تالاری دایره شکل با حوض و فواره‌های زیبا داشت. از کلاه فرنگی خیابانی دیگر به سمت حوض بزرگی می‌رفت که در جلوی عمارت اصلی قرار داشت.عمارت اصلی نظامیه مشتمل بر تالار بزرگی بود که در هر چهار طرف با تابلوهایی از صف سلام ناصرالدین شاه به قلم صنیع‌الملک غفاریپوشانده شده بود.آیینه‌کاری‌ها و گچ‌بری‌ها و نقاشیهای گل و بوته‌ها بر د‌‌یوارها و اتاق‌های آن را استاد حسین کاشانی، معمار د‌‌یوان جد اعلای‌منوچهر صانعی، طراحی کرد‌‌ه بود.
نظام‌الملک پسر میرزا آقاخان از همسر ترکمان خود پسری به نام عبدالوهاب خان داشت که به هنگام فوت تنها وارث او بود. بعد از فوت عبدالوهاب خان عمارت و باغ نظامیه به پسرش افخم‌الملک و سپس به پسر او حسین خواجه‌نوری رسید. مدتی این ساختمان در اجاره «حزب رادیکال» بود که توسطعلی‌اکبر داور رهبری می‌شد. پس از آن شخصی به نام «حسین لقانطه» این عمارت را اجاره کرد و در آن رستورانی به نام لُقانطه دایر کرد که تا سال ۱۳۲۷۷ دایر بود. در ایام تابستان رستوران را شب‌ها در اطراف استخر زیبا و بزرگ آن دایر می‌کرد‌‌ند که تا نیمه‌های شب صد‌‌ای موزیک کنار استخر تا خانه‌های اطراف به گوش می‌رسید. یک «لتگا» (قایق کوچک پارویی) هم در استخر بزرگ لقانطه اند‌‌اخته بود‌‌ند که بیشتر بچه‌ها را با گرفتن پولی یکی دو بار در اطراف استخر گرد‌‌ش می‌د‌‌اد‌‌ند. در نهایت حاج علینقی تاجر کاشانی نظامیه را خریداری کرد تا به جای آن ساختمانی چهار طبقه احداث کند. در آن زمان حمید نیرنوری، از نوادگان میرزا آقاخان، کوشش زیادی کرد تا از تخریب نظامیه جلوگیری کند، ولی در نهایت موفق شد تابلوهای صنیع‌الملک را نجات دهد که به موجب رای دادگاه به موزه ایران باستان انتقال داده شدند...
مطالب مرتبط در این زمینه
شرح بناها
باغ نظامیه در دوران رونق خود پنجاه هکتار مساحت داشت و از دو قنات معروف کاظم‌آباد و صدرآباد که توسط میرزا آقاخان اختصاصا برای این باغ احداث شده بود، مشروب می‌شد.[۲][۳] باغ نظامیه سردری بزرگ داشت که در پشت آن خیابانی پردرخت و سرسبز به عمارت کلاه فرنگی منتهی می‌شد که تالاری دایره شکل با حوض و فواره‌های زیبا داشت. از کلاه فرنگی خیابانی دیگر به سمت حوض بزرگی می‌رفت که در جلوی عمارت اصلی قرار داشت.[۴] عمارت اصلی نظامیه مشتمل بر تالار بزرگی بود که در هر چهار طرف با تابلوهایی از صف سلام ناصرالدین شاه به قلم صنیع‌الملک غفاری پوشانده شده بود.[۵] آیینه‌کاری‌ها و گچ‌بری‌ها و نقاشیهای گل و بوته‌ها بر د‌‌یوارها و اتاق‌های آن را استاد حسین کاشانی، معمار د‌‌یوان جد اعلای منوچهر صانعی، طراحی کرد‌‌ه بود.[۶] سرنوشت عمارت نظام‌الملک پسر میرزا آقاخان از همسر ترکمان خود پسری به نام عبدالوهاب خان داشت که به هنگام فوت تنها وارث او بود. بعد از فوت عبدالوهاب خان عمارت و باغ نظامیه به پسرش افخم‌الملک و سپس به پسر او حسین خواجه‌نوری رسید. مدتی این ساختمان در اجاره «حزب رادیکال» بود که توسط علی‌اکبر داور رهبری می‌شد. پس از آن شخصی به نام «حسین لقانطه» این عمارت را اجاره کرد و در آن رستورانی به نام لُقانطه دایر کرد که تا سال ۱۳۲۷ دایر بود. در ایام تابستان رستوران را شب‌ها در اطراف استخر زیبا و بزرگ آن دایر می‌کرد‌‌ند که تا نیمه‌های شب صد‌‌ای موزیک کنار استخر تا خانه‌های اطراف به گوش می‌رسید. یک «لتگا» (قایق کوچک پارویی) هم در استخر بزرگ لقانطه اند‌‌اخته بود‌‌ند که بیشتر بچه‌ها را با گرفتن پولی یکی دو بار در اطراف استخر گرد‌‌ش می‌د‌‌اد‌‌ند. در نهایت حاج علینقی تاجر کاشانی نظامیه را خریداری کرد تا به جای آن ساختمانی چهار طبقه احداث کند. در آن زمان حمید نیرنوری، از نوادگان میرزا آقاخان، کوشش زیادی کرد تا از تخریب نظامیه جلوگیری کند، ولی در نهایت موفق شد تابلوهای صنیع‌الملک را نجات دهد که به موجب رای دادگاه به موزه ایران باستان انتقال داده شدند
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
